Здоровый образ жизни
Статья: "Аб здароўі"
О рациональном питании детей
Рациональное (здоровое) питание детей является необходимым условием обеспечения их здоровья, устойчивостью к действию инфекций и других неблагоприятных факторов, способностью к обучению во все возрастные периоды.
Организм ребенка даже в состоянии покоя расходует энергию. При мышечной и умственной работе обмен веществ усиливается. Расход энергии колеблется в зависимости от возраста детей и их активности. Восполнить эту энергию можно только с помощью питания. Чтобы пища принесла максимальную пользу, она должна содержать все жизненно важные вещества: белки, жиры, углеводы, минеральные вещества, витамины и воду. Белки необходимы для построения новых клеток и тканей.
Недостаток белка в пище приводит к задержке роста и развития, снижению массы тела и сопротивляемости инфекционным болезням. Наиболее высокой биологической ценностью благодаря присутствию всего набора незаменимых аминокислот обладают белки животного происхождения, содержащиеся в молоке и молочных продуктах, йогуртах, мясе, рыбе, яйцах. Следует знать, что не только недостаток, но и избыток белка оказывает на организм ребенка неблагоприятное влияние. Поэтому нежелательно, например, три раза в день давать ребенку мясные блюда, злоупотреблять сосисками, колбасами.
Источником легкоусвояемого животного жира в питании школьников является сливочное масло (потребность 30-40 г/сутки), содержащее жирорастворимые витамины А и Д. В рацион школьника обязательно должно быть включено и растительное масло (подсолнечное, кукурузное, оливковое и др.) в количестве 15-20 г. в день.
Углеводы служат основным источником энергии, обеспечивающие 50-60% необходимой для организма энергией в сутки. Основным источником углеводов являются продукты растительного происхождения: хлеб, макаронные изделия, крупы, картофель, овощи и фрукты. Углеводы, содержащиеся в этих продуктах, постепенно расщепляются на легкоусвояемые сахара (сахароза, фруктоза, глюкоза) в всасываются в желудочно-кишечном тракте. Легкоусвояемые сахара присутствуют в обычном сахаре, меде, варенье и других сладостях, сладких овощах и фруктах. При избытке углеводов в рационе снижается тонус мышц, ткани становятся рыхлыми, масса тела повышается.
Белки, жиры и углеводы усваиваются организмом наилучшим образом, если их соотношение в пищевом рационе составляет 1:1:4.
Минеральные вещества- соли кальция, фосфора, железо, а так же микроэлементы (цинк, марганец, селен и другие) обеспечивают рост и развитие, входят в состав гормонов, принимают участие в обменных про-
цессах. Железо является необходимой частью гемоглобина в крови, при его недостатке развивается анемия. Железо содержится в большим количестве в мясе, печени, гречневой, овсяной и пшеничной крупах, бобовых растениях, некоторых фруктах (яблоки, груши, персики). Недостаток кальция ведет к нарушению формирования костей, задержке развития зубов и роста организма. Особенно необходим кальций в период интенсивного роста ребенка. Больше всего кальция содержится в молоке и молочных продуктах, в том числе кефире, йогуртах и особенно в сыре и твороге.
Витамины повышают физическую и умственную работоспособность, содействуют устойчивости организма к различным заболеваниям. В зимне-весеннем сезоне, когда в овощах и фруктах многократно снижается содержание основных витаминов для профилактики гиповитаминозов рекомендуется регулярно использовать поливитаминные препараты.
Для того, что бы Ваш ребенок был здоров, следует организовывать правильный режим питания. Завтрак перед уходом в школу должен состоять из двух блюд. Первое блюдо может быть крупяным, овощным или мучным. Очень полезно давать ребенку творог или яйцо. Второе блюдо-это чай с молоком, молоко, кофе, хлеб с маслом и сыром. В школе ученик должен обязательно получить горячий завтрак. Если по каким-либо причинам горячее питание не организовано, ребенку нужно давать с собой бутерброд. Длительное голодание по 6-7 часов приводит к более быстрому утомлению и может стать причиной развития заболеваний желудочно-кишечного тракта.
Дома или в школе ребенок должен получить полноценный обед из трех блюд. Первое блюдо не является основной частью обеда, поэтому школьникам 7-11 лет достаточно 300 граммов супа. Основная часть обеда- второе блюдо. Оно должно быть мясное, рыбное с крупяным или овощным гарниром. Третье блюдо- сладкое (компот, кисель и т.д.). На полдник детям необходимы: фрукты, кефир, молоко, чай со сдобной булочной, ватрушкой, пряником.
Ужинать детям нужно не позднее чем за 1-1,5 часа до сна. Ужин не должен быть очень обильным, так как сон с переполненным желудком будет беспокойным. Ужин должен состоять из двух блюд: первое- творог, рыба, яйца, овощи, крупяные и мучные блюда; второе- молоко, кефир, простокваша, кисель и др.
Однако к любым советам нужно подходить индивидуально, изучая и прислушиваясь к потребностям организма.
Никогда не делайте проблему из того, что Ваш ребенок не любит какую-то пищу. Любой пищевой продукт можно заменить другим. Не говорите: «съешь все, тебе это полезно». Это звучит так, будто Вы предлагаете лекарство. Пусть ребенок увидит, что вы едите то же самое и с удовольствием.
врач-гигиенист санитарно- эпидемиологического
отдела Государственного учреждения
«Центр гигиены и эпидемиологии
Ленинского района г. Минска» Н.М. Чернявская
«Заложники» курильщика
С 9 по 31 мая 2014 года проводится республиканская информационно-образовательная акция «Беларусь против табака» под девизом «Повысить налоги на табачные изделия».
Одной из самых распространенных и вредных для здоровья привычек является КУРЕНИЕ. По данным Всемирной организации здравоохранения , им заражено более половины мужского и четверти женского населения планеты. Ныне сегодня по причине курения умирает свыше 4 млн. человек, а в Беларуси более 15,5 тысяч человек.
Но статистика не учитывает количество так называемых «пассивных курильщиков», а точнее «заложников» курильщиков. Не менее 90% некурящих граждан-детей, подростков и взрослых не по своей воле ежедневно оказываются в плену обкуренного, зараженного отходами несгоревшего табака воздуха. И от этого они страдают не меньше, а может быть и больше самого курящего.
Так называемый «ароматический» дым- это не что иное, как горячая смесь вредных газов, паров, жидкостей и твердых веществ, возникающих в результате сгорания содержимого сигареты. Химический состав табачного дыма очень сложен. В зависимости от качества, сортности и состава табака в нем различают 1200 компонентов, из них свыше 40-канцирогенные, т.е. вызывающие различные злокачественные опухоли.
Зажженная сигарета в течение своей «короткой жизни» является источником главного (основного) потока, которым наслаждаются курильщики и бокового (побочного) дымового потока, который действует на окружающих, принужденных к пассивному курению и вдыханию вредоносных веществ. В дополнительном потоке окиси углерода содержится в 4-5 раз, никотина и смол- в 50, а аммиака- в 45 раз больше, чем в основном! Таким образом, в окружающую курильщика атмосферу попадает токсических компонентов во много раз больше, чем в организм самого курильщика. Именно это обстоятельство обуславливает особую опасность для окружающих.
Многие некурящие подвергаются воздействию табачного дыма, так как вдыхают его дома, на работе, в общественных местах, в которых находятся курящие. Некурящие, живущие или работающие вместе с курильщиками, по-настоящему подвергают риску свое здоровье, у них развиваются заболевания, свойственные курильщикам (сердечно- сосудистые заболевания, заболевания органов дыхания, желудочно-кишечного тракта, костной системы, глаз, кожи, онкозаболевания различных систем и органов).
Пассивный курильщик, находясь в помещении с активными курильщиками в течение одного часа, вдыхает такую дозу некоторых газообразных составных частей табачного дыма, которая равносильна выкуриванию половины сигареты.
Если ребенок живет в квартире , где один из членов семьи выкуривает 1-2 пачки сигарет, то у ребенка обнаруживается в моче количество никотина, соответствующее 2-3 сигаретам. Дети, подвергающиеся пассивному курению, чаще болеют инфекционными респираторными заболеваниями, в т.ч. пневмонией и бронхитом, чем дети, в доме которых не курят.
Как защитить некурящих от табачного дыма? Безопасного уровня воздействия на человека вторичного табачного дыма не существует. Ни вентиляция, ни фильтры, даже вместе взятые, не могут снизить воздействие дыма внутри помещений до уровней, которые считаются допустимыми. Но защитить некурящих граждан от воздействия табачного дыма и вызывающего им болезни должно и нужно.
Прежде всего, необходимо сделать свободными от табачного дыма собственные квартиры, подъезды, дома. Превратить в свободные от табачного дыма рабочие места, промышленные и сельскохозяйственные предприятия, учебные заведения и учреждения, предприятия общественного питания, гостиницы, дискотеки, театры и кинотеатры, места отдыха и скопления людей. Необходимо изменять общий менталитет населения в отношении к собственному здоровью. Воспитывать у курящих культуру курения: курить только в отведенных и разрешенных для этого местах, не бросать окурки, пачки от сигарет на окружающей территории.
«Мода» на курение должна уходить в прошлое, а «мода» на ведение здорового образа жизни- становиться реальностью сегодняшнего дня.
врач-гигиенист санитарно- эпидемиологического
отдела Государственного учреждения
«Центр гигиены и эпидемиологии
Ленинского района г. Минска» Н.М. Чернявская
Шкодныя звычкі ў дзяцей
Шкодныя звычкі ў дзяцей - дакучлівыя, рытуалізаваныя дзеянні, адмоўна адбіваюцца на паводзінах дзіцяці, яго фізічным і псіхічным развіцці.
Гаворачы аб шкодных звычках ў дзяцей, дарослыя ў першую чаргу маюць на ўвазе курэнне і ананізм. Аднак імі круг шкодных звычак не вычэрпваецца.
У паводзінах некаторых дзяцей сустракаюцца дзеянні, якія дзіця ажыццяўляе неўсвядомлена, "па звычцы". Гэта звычка церабіць валасы або мочку вуха, знарочыста горбіцца, дрыгаць нагамі пры хадзе, круціцца на крэсле, празмерна жэстыкуляваць, хапаць суразмоўцу за рукаў або за гузік, штохвілінна адпёўвацца, калупаць у носе, ужываць словы-паразіты ("ну", "вось "," значыць "," карацей ") і да т.п. Усе яны могуць назірацца ў аднаго дзіцяці.
Фарміраванне такіх звычак адбываецца ў самым раннім узросце. Прычына іх узнікнення простая - недахоп увагі з боку бацькоў да паводзін дзіцяці. Бо выхаванне, у прыватнасці, праяўляецца і ў фарміраванні культурных навыкаў.
Таму маюць рацыю тыя, хто сцвярджае, што калупаюцца ў носе дзеці, дрэнна выхаваныя. Папярэджанне такіх звычак не патрабуе асаблівых псіхалагічных рэкамендацый. Рэцэпт тут адзін - прывіццё дзіцяці карысных навыкаў: ахайнасці, акуратнасці, арганізаванасці, выканання элементарных правілаў этыкету.
Але бываюць і звычкі іншага роду. Гэта: смактанне пальца, вусны, краю адзення або пасцельнай бялізны, кручэнне, вышморгванне валасоў, грызенне пазногцяў, разгойдванне галавой ці біццё ёю аб падушку перад сном і да т.п.
Прычыны ўзнікнення шкодных звычак
Прычыны і механізмы іх узнікнення больш складаныя. Часцей за ўсё яны назіраюцца ў тых дзяцей, хто з маленства выхоўваўся жорстка, строга, празмерна патрабавальна, альбо ў тых, хто спазнаў відавочны дэфіцыт увагі з боку бацькоў. Такія дзеці падоўгу заставаліся адны ў ложку, іх рэдка бралі на рукі і не ўкалыхвалі, калі яны дрэнна засыпалі. Рана адлучаныя ад матчыных грудзей, яны не знайшлі задавальнення і ў сосцы, якую таксама неўзабаве адабралі.
Ва ўмовах недахопу ласкі і ўражанняў дзіця, прадстаўлены самому сабе, адчувае нуду або страх і шукае заспакаення і адцягнення ў нешматлікіх даступных яму дзеяннях: маніпулюе часткамі свайго цела, смокча палец або губу, цярэбіць валасы, вуха, нос і да т.п. Спачатку ён звяртаецца да падобных дзеянняў таму, што адсутнічае маці. Калі ж занепакоеная маці з'яўляецца побач і імкнецца адцягнуць яго ад дакучлівых заняткаў, яна ўжо не прыцягвае яго ўвагі - ён заняты сам сабой. Так адбываецца карэнная перабудова ўсёй жыццёвай арыентацыі малога.
Аднастайныя дакучлівыя дзеянні адцягваюць дзіця ад працэсу пазнання, пагражаюць затрымкай псіхічнага развіцця. Шкодная звычка становіцца неабходным рытуалам самазаспакаення, адцягнення ад страхаў і турботы, кампенсацыяй недахопу зносін.
Калі шкодная звычка сфармавалася, бацькі павінны змагацца з ёю, са звычкай, а не з дзіцем. Прамалінейная настойлівасць пры гэтым толькі раздражняе малога і правакуе канфлікты. Пакаранні і запалохванні могуць прывесці да знікнення знешніх сімптомаў. Аднак за падобным "лячэннем" заўсёды ляжыць цяжкае ўзрушэнне.
Сярод шкодных звычак асаблівую заклапочанасць бацькоў выклікае курэнне, якая атрымала ў апошнія гады шырокае распаўсюджванне сярод школьнікаў. Лічыцца, што курэнне - адна з многіх праблем падлеткавага ўзросту. Аднак часам прыходзіцца сутыкацца і з тым, што цыгарэту бярэ малодшы школьнік ці нават дашкольнік. Навошта ён гэта робіць?
Кіруючыся чыста дзіцячымі гульнявымі матывамі, дзіця можа паспрабаваць згуляць і ў курца, аднак ніякага задавальнення гэта яму, напэўна, не даставіць.
Даведаўшыся пра такі вопыт, бацькі павінны імкнуцца выключыць магчымасць яго паўтарэння (бо неаднаразовы паўтор можа прывесці да таго, што здаровая рэакцыя адрыньвання паступова згасне).
Чым старэйшае дзіця, тым больш сур'ёзнай для яго становіцца праблема курэння. У нейкім сэнсе курэнне і для школьніка з'яўляецца гульнёй. Аднак сам ён гэта так не ўспрымае. Дашкольнік можа паліць "панарошку", карыстаючыся прадметам - намеснікам, напрыклад папяровай трубачкай, якая паказвае цыгарэту. Падлетак ужо імкнецца быць як дарослы або па крайняй меры максімальна быць падобным на яго, далучыўшыся да круга моцных, самастойных і незалежных людзей. Большасць даследчыкаў перакананыя, што галоўны механізм курэння падлетка - перайманне.
Як перашкодзіць фарміраванню
шкоднай звычкі?
Ліквідацыя шкоднай звычкі патрабуе часу ледзь ці не большага, чым той, які пайшоў на яе станаўленне. Захапляючы дзіця цікавымі заняткамі, маючы зносіны з ім, бацькі дапамагаюць яму пазбавіцца тых глыбінных ўнутраных перажыванняў, якія спарадзілі непрыемныя дзеянні. Барацьба са шкоднай прывычкай - гэта заўсёды барцьба з трывожнасцю, няўпэўненасцю, песімізмам.
Практыка паказвае, што, як і ў большасці іншых сітуацый, гвалт найменш эфектыўны. Гэта асабліва справядліва для тых выпадкаў, калі ўладнае і жорсткае стаўленне бацькоў да дзяцей аформілася ў пераважны педагагічны стыль. Чым больш роўныя і добразычлівыя адносіны падтрымліваюцца ў сям'і, тым менш верагоднасць, што самасцвярджэнне падлетка прыме скажоныя формы. Псіхолагі адзначаюць, што тыя падлеткі, якія, нягледзячы на крызісны характар свайго ўзросту, захавалі павагу і давер да бацькоў, менш схільныя прытрымлівацца негатыўнага прыкладу аднагодкаў. Калі ж бацькі ўспрымаюцца як чужая, несправядлівая і варожая сіла, чым больш горача настойваюць яны на сваіх забаронах, тым мацней імкненне абысці іх.
Курэнне падлетка - адзін з сімптомаў няшчасця ў працэсе яго асабістага самавызначэння. Таму пільнай увагі патрабуе менавіта няшчасце, а не курэнне само па сабе.
Толькі ўмацоўваючы ўзаемнае размяшчэнне і давер, можна перашкодзіць фарміраванню ў дзяцей і падлеткаў шкодных звычак наогул і курэння - у прыватнасці.
Здароўе дзяцей і падлеткаў у любым грамадстве і пры любых сацыяльна-эканамічных сітуацыях з'яўляецца актуальнай праблемай і прадметам першачарговай важнасці, бо яно вызначае будучыню краіны, генафонд нацыі, навуковы і эканамічны патэнцыял грамадства і, нароўні з іншымі дэмаграфічнымі паказчыкамі, з'яўляецца чулым барометрам сацыяльна-эканамічнага развіцця краіны.
Неабходна сур'ёзна займацца фарміраваннем культуры здароўя менавіта ў дзіцячым узросце, бо, па меркаванню спецыялістаў-медыкаў, 75% усіх хвароб чалавека закладваецца ў дзіцячыя гады:
1. Падмурак здароўя чалавека закладваецца ў дзіцячым узросце, і, такім чынам, здаровыя інтарэсы, запатрабаванне да фізічнага ўдасканалення, каштоўнаснае стаўленне да здароўя мэтазгодна пачаць развіваць менавіта ў гэты перыяд.
2. У гэтым жа ўзросце закладваюцца асновы здаровага ладу жыцця, як сістэмы норм і правілаў, якія засвойваюцца і ўсведамляюцца дзіцем у адмыслова спраектаванай дзейнасці
3.Школьны перыяд у развіцці найбольш сінзетыўны ў фарміраванні ключавых ведаў аб асаблівасцях развіцця чалавечага арганізма, аб фактарах і спосабах захавання і развіцця здароўя.
Гімназічная прастора - магутны фактар, які ўплывае на здароўе дзяцей і падлеткаў, таму важна гэтае асяроддзе зрабіць арганічным, натуральным для дзіцяці. Вялікую частку часу дзеці знаходзяцца ў адукацыйнай установе, узнікае неабходнасць пераўтварэння адукацыйнага асяроддзя ў рэабілітацыйна-аздараўленчае і асветніцкае асяроддзе, з мэтай стварэння адзінай адаптацыйнай прасторы, якая непарыўна злучае педагогіку, псіхалогію, медыцыну, школу, сям'ю і соцыум.
Установа адукацыі са здароўезберагаючай прасторай - гэта педагагічная сістэма, у якой павінны быць методыкі забеспячэння псіхолага-медыка-сацыяльнага суправаджэння навучэнцаў на кожным узроставым этапе.
Пабудова здароўезберагаючай прасторы адукацыйнай установы ДУА “Гімназія №28 г.Мінска” уяўляе сабой комплексны і працяглы працэс, рэалізацыя якога патрабуе ўліку ўсёй шматстатнасці фактараў, якія вызначае сама адукацыйная прастора. З 2008 года ДУА “Гімназія №28 г. Мінска” актыўна ўдзельнічае ў рэалізацыі гарадскога праекта “Сістэма мэнэджмэнту якасці прафілактыкі захворванняў і фарміравання здаровага ладу жыцця”. У межах рэалізацыі праекта былі выяўлены ўсе фактары рызыкі для здароўя дзяцей па наступных накірунках:
● Санітарна-эпідэмічны дабрабыт
● Арганізацыя адукацыйнага працэсу
● Выхаваўчая работа
● Псіхалагічнае здароўе
● Маніторынг здароўя
Наладжана сістэмная работа па ліквідацыі і мінімізацыі рызыкаў, што дало магчымасць значна аднавіць матэрыяльную базу гімназіі і ў выніку сістэматычнага аналізу і кантролю за дзейнасцю па ліквідацыі небяспечных фактараў для здароўя вучняў дазволіла прывіць усведамленне неабходнасці фарміравання культуры адносін да здароўя ва ўсіх удзельнікаў адукацыйнага працэсу.
Наша бачанне місіі гімназіі складаецца ў першую чаргу ў стварэнні ўмоў, неабходных для захавання і ўмацавання здароўя навучэнцаў; у стварэнні здароўезберагаючай і здароўефарміруючай прасторы, якая спрыяе максімальнай самарэалізацыі кожнага гімназіста, фарміраванню здаровага ладу жыцця па-за залежнасцю ад яго псіхафізіялагічных і адукацыйных магчымасцяў. Сёння паспяховай і запатрабаванай лічыцца менавіта такая адукацыйная установа, якая забяспечвае здароўе дзяцей, выкарыстоўваючы здароўезберагаючыя тэхналогіі, якая выхоўвае ў гімназістаў запатрабаванне быць здаровым.
Галоўныя мэты работы гімназіі па здароўезберажэнню: фарміраванне бяспечнай здароўезберагаючайі здароўефарміруючайпрасторы адукацыйнай установы; паляпшэнне стану здароўя навучэнцаў праз сістэму пабудовы здароўезберагаючай прасторы - аднаго з галоўных фактараў эфектыўнай адукацыі.
Для рэалізацыі мэт павінны быць рэалізаваны наступныя задачы:
● Зніжэнне ўзроўня захворвання навучэнцаў
● Прыцягненне ўвагі грамадскасці да праблемы захавання і ўмацавання здароўя дзяцей.
● Выкананне санітарна-гігіенічныхнорм і патрабаванняў на ўроках
● Фарміраванне сістэмы фізкультурна-аздараўленчай працы
● Стварэнне сістэмы ўзаемасувязі і супрацоўніцтва з усімі зацікаўленымі службамі.
● Ужыванне здароўезберагаючых тэхналогій у адукацыйным працэсе
● Павышэнне валеалагічнай кампетэнтнасці настаўнікаў
● Валеалагічная асвета бацькоў навучэнцаў
Усяго, на працягу мэнэджмэнта, ліквідаваны 447 рызыкаў (небяспечных фактараў), іх удзельная вага ад ліку выяўленых- 68%.
Засталося на кантролі 43 рызыкі (небяспечных фактараў), іх удзельная вага-48%.
Не ліквідаваны поўнасцю наступныя рызыкі:
- захворванні зроку
- парушэнні асанкі
- ужыванне тытуню
- трывожнасць
- эмацыйнае адчуванне
Арганізацыя работы па ўкараненню сітэмы мэнэджмэнту садзейнічала своечасоваму выяўленню рызык для здароўя, хуткай іх ліквідацыі, прыняццю кіруючых рашэнняў, адпрацоўцы тэхналогій па прывіццю навыкаў здаровага ладу жыцця і падняццю на больш высокі ўзровень стану здароўя гімназістаў. У гімназіі створана здароўезберагаючае і здароўефарміруючае асяроддзе.
Аднак, займаючыся далейшым стратэгічным планаваннем па ўкараненню здароўезберагаючай і здароўефарміруючай прасторы гімназіі, мы прыйшлі да высновы таго, што наладжаная структура патрабуе мадэрнізацыі і аптымізацыі працэсаў, бо гэтая прастора павінна ўключаць у сябе не толькі тые магчымасці па прывіццю здаровага ладу жыцця, якія даступны ў сценах гімназіі. Здароўезберагаючая прастора стала патрабаваць пашырэння, выхаду па-за межы ўстановы адукацыі, уключэння знешніх магчымасцей у працэсы здароўезберажэння. Па-першае, была зроблена сістэматызацыя сеткавага ўзаемадзеяння гімназіі, наладжаны новыя неабходныя сувязі. Па-другое, мы прыйшлі да высновы, што многія рызыкі, якія ліквідаваны ў межах здароўезберагаючай і здароўефарміруючай прасторы гімназіі, застаюцца актуальнымі, калі навучэнцы застаюцца ў сям’і. Таму работа з сям’ей была адзначана, як адзін з прыярытэтаў.
У выніку праведзенай аналітычнай работы намі былі вызначаны наступныя накірункі працы па здароўезберажэнню:
1. Рацыянальная арганізацыя навучальнага працэсу.
Гэты накірунак - адзін з самых важных і цяжкіх. Але ён дазваляе аптымізаваць навучальны працэс і павялічыць якасць ведаў навучэнцаў.
Гэта не проста складанне раскладу ўрокаў і дадатковых заняткаў, гэта каардынацыя працы гімназіі па пытаннях аховы і ўмацавання здароўя навучэнцаў і супрацоўнікаў гімназіі, інфармацыйная праца, прапаганда і асвета ў сферы здаровага ладу жыцця сярод вучняў, настаўнікаў і бацькоў; працэс укаранення інавацыйных тэхналогій, выкарыстанне метадаў і методык навучання, адэкватных узроставым магчымасцям і здольнасцям навучэнцаў.
2. Аздараўленчыя і прафілактычныя мерапрыемствы.
Гімназія - не медыцынская ўстанова і падмяняць сабой функцыі медыкаў не можа і не мае права, аднак неабходна ўсталяваць цеснае ўзаемадзеянне з медыцынскімі работнікамі гімназіі, медыцынскімі ўстановамі раёна і горада. Кожны настаўнік, які працуе з дзецьмі, павінен быць добра праінфарміраваны пра стан здароўя сваіх вучняў і выкарыстоўваць гэту інфармацыю пры арганізацыі індывідуальнай працы з навучэнцамі. Гэты накірунак забяспечвае фарміраванне здаровага жыццёвага стылю, актыўнай жыццёвай пазіцыі і ўстойлівай матывацыі на здароўе ў супрацоўнікаў гімназіі, вучняў і іх бацькоў, а таксама стварэнне сістэмы маніторынгу здароўя навучэнцаў на аснове комплексных псіхолага-дыфекталагічна-медыка- педагагічных даследаванняў.
3.Інфармацыйна -асветніцкая работа.
Фарміраванне ў навучэнцаў каштоўнасці здароўя і здаровага ладу жыцця; прапаганда здаровага ладу жыцця сярод вучняў і іх бацькоў, а таксама педагогаў; дапамагчы навучэнцам развіць шырокі круг здольнасцяў і ведаў па здароваму ладу жыцця.
4.Фізкультурна - аздараўленчая работа.
Педкалектыў гімназіі надае вялікую ўвагу ўмацаванню і захаванню здароўя навучэнцаў, строга сочыць за выкананнем нормаў СанПіна. Акрамя рэгулярных урокаў фізічнай культуры вучні гімназіі развіваюцца фізічна на занятках у спартыўных секцыях, актыўна ўдзельнічаюць у спартыўным жыцці раёна і горада. Высокі ўзровень фізкультурна-аздараўленчай работы забяспечваюць высокакваліфікаваныя кадры.
5.Здароўезберагаючыя кампаненты навучальнага працэсу.
· Укараненне здароўезберагаючых тэхналогій навучання і выхавання, удзел супрацоўнікаў СППС, дыфектолага, фельчара ў педнарадах і аператыўных нарадах.
· Павышэнне матывацыі навучэнцаў да навучання.
· Актывізацыя пазнавальнай і творчай актыўнасці навучэнцаў, фарміраванне іх новага погляду на навакольны свет.
6. Работа з бацькамі.
Актывізацыя ўдзелу сям'і ў рашэнні пытанняў аховы і ўмацавання здароўя дзяцей.
Правядзенне бацькоўскіх сустрэч з удзелам спецыялістаў медыцынскай сферы, сферы псіхалагічнага і духоўнага здароўя, індывідуальныя і групавыя метады работы з бацькамі навучэнцаў, стымулюючыя павышэнне ўвагі бацькоў да пытанняў здароўя, харчавання, здаровага ладу жыцця, рацыянальнай рухальнай актыўнасці.